สุนทรภู่ แหลมแม่พิมพ์

ปีนี้ถือว่าฝนตกบ่อยพอสมควร ทำให้ไปไหนมาไหนก็ต้องคำนึงถึงเรื่องฝนเอาไว้ก่อน และเมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสเดินทางไปที่ อ.แกลง จ.ระยอง จึงทำให้หวั่นๆ อยู่ไม่น้อยว่าอาจเจอฝนตกหนัก ซึ่งจะทำให้งานกร่อยได้ แต่พอไปถึงจริงๆ ปรากฏว่าโชคดีครับ อากาศปลอดโปร่งเกือบทั้งวัน ท้องฟ้ามีมืดมิดบ้าง แต่ฝนก็ไม่ได้ตกหนักจนทำให้เสียอารมณ์แต่อย่างใด ทว่าแถวทะเลลมแรงมากเลยครับ ไม่ว่าอากาศจะเป็นอย่างไร เราก็มีภาพมาฝากกันแน่นอนครับ จะเป็นที่ไหนบ้างก็ขอเชิญชม...

พบกันคราวนี้แปลกหน่อย ขอเริ่มต้นกันที่บริเวณสนามกีฬาของ อ.แกลง ก่อนละกันนะครับ เห็นว่าเพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน บรรยากาศดีทีเดียว ในบึงใหญ่ที่เห็นมีปลาตัวโตๆ แหวกว่ายให้ชมเพลินตา ถ้าจะให้ดีก็หาอาหารปลาติดไม้ติดมือไปด้วย ออกกำลังกายแบบได้ทำทานไปด้วยไงครับ บรรยากาศยามเย็น ณ สนามกีฬาของ อ.แกลง เอาละครับ หลังจากพักผ่อนนอนสบายไปแล้ว 1 คืน รุ่งเช้าเราก็เริ่มมองหาที่เที่ยวกัน ซึ่งสถานที่ท่องเที่ยวของ อ.แกลงนั้นมีมากมายเหลือเกิน แต่ที่ต้องแวะก่อนเลยก็คือ อนุสาวรีย์สุนทรภู่ ครับ ตั้งอยู่กลางตัวอำเภอ หาไม่ยาก นอกจากมีรูปปั้นของท่านบรมครูสุนทรภู่แล้วก็ยังมีรูปปั้นตัวละครจากวรรณคดี "พระอภัยมณี" ซึ่งสถานที่ในเรื่องมีความเกี่ยวข้องกับ จ.ระยอง อยู่บ้าง ด้านบนคือรูปปั้นพระอภัยมณี ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ตกเป็นข่าวโด่งดังเพราะปี่ที่อยู่ในมือโดนขโมยไป แต่โชคดีที่ได้คืนมาแล้ว ผีเสื้อสมุทร ผู้ก่อตำนานฉุดผู้ชายไปอยู่กินด้วยกัน รูปปั้นนางเงือก อยู่ในบริเวณไม่ไกลกันนัก ส่วนรูปปั้นสุดสาครขี่ม้ามังกรรูปร่างแปลกตานี้ตั้งอยู่ด้านหน้าตรงทางเข้าเลยครับ เห็นป้ายบอกทางที่อยู่ข้างๆ อนุสาวรีย์ฯ แล้ว เดี๋ยวเราจะเลี้ยวซ้ายไป แหลมแม่พิมพ์ กันครับ ตอนที่ผมไปถึงนั้นเป็นช่วงสายๆ มีนักท่องเที่ยวมาเล่นน้ำประปราย คงเป็นเพราะฝนนั่นละครับ ที่เป็นสาเหตุหลัก แต่จะว่าไปแล้วที่แหลมแม่พิมพ์ หรือ หาดแม่พิมพ์ นี้ก็มีนักท่องเที่ยวไม่ค่อยหนาแน่นมากเหมือนอย่างบางแสน ชะอำ ส่วนหนึ่งเพราะถ้ามาจากกรุงเทพฯ จะอยู่ไกลกว่า และหาดก็มีความยาวมาก อีกทั้งมีหาดอื่นๆ อยู่เรียงรายกันไป ทำให้นักท่องเที่ยวกระจายๆ กันออกไป ไม่แออัด ซึ่งก็เป็นเรื่องดีสำหรับนักท่องเที่ยวละครับ ที่สำคัญคือน้ำทะเลแถวนี้ยังสะอาด ใส ทรายขาว ไม่ค่อยมีขยะปะปนให้เสียความรู้สึก เกาะที่เห็นอยู่ไม่ไกลชื่อว่าเกาะขี้นก มีขนาดเล็กมาก ที่หาดนี้มีบานาน่าโบ๊ตรอให้นักท่องเที่ยวได้สนุกกันด้วย หมาไทยเจ้าถิ่นนอนรอผู้มาเยือนแบ่งอาหารให้กิน ปูลมตัวกระจิ๋วนี้นอกจากมีขนาดเล็กมากแล้วยังมีสีที่กลมกลืนกับทรายอีก เจ้าตัวนี้กำลังสร้างเม็ดทรายกลมๆ วิธีการสร้างนั้นน่าทึ่งมาก แค่เขี่ยๆ 2-3 ครั้งก็ได้เม็ดทรายกลมๆ นั่นแล้ว วันนี้แดดจ้าดี มีเมฆบ้าง พอให้ลุ้นว่าฝนจะตกหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ คือลมแรงมาก ร่มคันใหญ่ๆ ที่เห็นต้องมีเชือกผูกขึงไว้อีกที ไม่งั้นปลิวลอยตามลมแน่นอน เมื่อมีลมแรง คลื่นก็แรงไปด้วย เจ้าของร้านอาหารบอกว่าคลื่นลมแรงแบบนี้เรือไม่กล้าออก เพราะคลื่นแรงแบบ "ละเอียด" คือโดนลูกแรก ซัดหัวเรือจม ยังไม่ทันที่หัวเรือจะเงย คลื่นลูกที่ 2 ที่ 3 ก็ตามมาซ้ำกระหน่ำจนจมนั่นแหละ เที่ยงกว่าๆ ลมแรงขึ้นมาก พัดเอาทรายปลิวข้ามถนนเลยทีเดียว ร่มคันใหญ่เริ่มถูกหุบเพื่อหลบลม ขณะที่แดดก็ยังแรง ร้านที่ผมนั่งหุบร่ม เป็นร้านสุดท้าย นักท่องเที่ยวเริ่มเดินทางกลับ ผมเองก็เห็นว่าเป็นเวลาสมควรแล้ว รับลม ชมวิว ผิวคล้ำ ได้ที่ มีโอกาสค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน ก่อนกลับจะแวะซื้ออาหารทะเลสดๆ ไปกินก็ได้นะครับ มีขายอยู่แถวนั้นนั่นเอง เรือที่เห็นด้านบนคือเรือที่ชาวประมงใช้ขับไปจับปลา ปู กุ้ง หอย ต่างๆ ที่เห็นสีสดใสนั่นคือห้องสมุดครับ แต่ไม่ได้แวะเข้าไปดูว่ามีหนังสือมากน้อยขนาดไหน ถนนเลียบชายหาด คล้ายๆ ที่บางแสนกับชะอำ คือด้านที่เป็นชายหาดก็จะมีร้านอาหาร ด้านตรงข้ามก็จะเป็นร้านค้า รีสอร์ต ที่พักต่างๆ สำหรับที่แหลมแม่พิมพ์นี้ มีที่พักเยอะมาก และราคาก็ไม่แพง เมื่อเทียบกับที่อื่นๆ ขอปิดท้ายด้วยการขอบคุณฟ้าที่ไม่ส่งฝนมาขัดจังหวะการท่องเที่ยวชมวิว และก็ขอเชิญชวนสำหรับผู้ที่ชื่นชอบทะเล โดยเฉพาะชาว กทม. ลองหาโอกาสไปเยือนแหลมแม่พิมพ์ดูสักครั้ง แล้วอาจติดใจจนลืมที่อื่นๆ ถ้ามีเวลาพอก็อาจเลยไปชมหาดอื่นอีก เช่น หาดสวนสน หาดแม่รำพึง บ้านเพ หรือจะขึ้นเรือไปเกาะเสม็ดแบบค้างคืน หรือแม้แต่แบบไปเช้าเย็นกลับก็ยังไหว นอกจากทะเลก็ยังมีน้ำตก อุทยานแห่งชาติ ฯลฯ เยอะแยะเลยครับ และถ้าไปช่วงหน้าผลไม้ รับรองได้ว่าอิ่มอร่อยแบบถูกมากๆ ทุเรียน เงาะ ลองกอง ราคาถูกกว่าที่ขายในกรุงเทพฯ เกือบครึ่ง เลยทีเดียว สำหรับระยะทางจากกรุงเทพฯ ไป อ.แกลง เส้นมอเตอร์เวย์ก็ราวๆ 170 กม. เท่านั้น ไม่ว่าจะขับรถไปเอง หรือไปรถประจำทาง ก็สะดวกและรวดเร็ว ด้วยข้อดีที่มากมายอย่างนี้ เที่ยวทะเลคราวหน้าอย่าลืม แหลมแม่พิมพ์ นะครับ